Metoda glottodydaktyczna – nauczanie języka polskiego
Metoda glottodydaktyczna opracowana przez profesora Bronisława Rocławskiego znacznie skraca czas opanowania przez dziecko płynnego czytania i pisania. Realizowane podczas zabaw glottodydaktycznych zadania, wykonywane przez uczniów, służą jednocześnie ogólnemu kształceniu umysłowemu, emocjonalnemu i społecznemu.
W trakcie zabaw wykorzystuje się autorski komplet 150 klocków LOGO, z umieszczonymi na nich literami, cyframi, znakami interpunkcyjnymi i matematycznymi oraz gry planszowe, glottodywaniki, rozsypanki wyrazowo-obrazowe i inne pomoce dydaktyczne. W grupie dzieci w klasie zero, metodazakłada m. in. :
-
- ćwiczenia szybkiego rozpoznawania liter i sylab,
- ćwiczenia czytania techniką ślizgania się, gdzie zabronione jest głoskowanie,
- wdrożenie do globalnego czytania (całościowego),
- uczenie czytania cichego i czytania ze zrozumieniem,
- zachęcanie do czytania książek i czasopism dziecięcych.
Pracując z dzieckiem metodą „glottodydaktyczną”, już od przedszkola można zapewnić mu osiągniecie sukcesu w szkole i karierze pozaszkolnej, która w najwyższym stopniu zależy od wyników w nauce czytania i pisania. Metoda ta pozwala w pełni wykorzystać tendencję dziecka do zabawy i poznawania znaków graficznych.
Metoda nauczania matematyki prof. Edyty Gruszczyk – Kolczyńskiej
Zgodnie z teorią prof. Gruszczyk –Kolczyńskiej, kluczową sprawą w efektywnej edukacji matematycznej są osobiste doświadczenia dziecka. W trakcie tych doświadczeń dziecko powinno słownie określać swoje spostrzeżenia, sens wykonywanych czynności i przewidywane skutki. Mówienie o wykonywanych czynnościach sprzyja koncentracji uwagi i pomaga dziecku dostrzec to, co ważne.
Na lekcji wykorzystywane są takie pomoce dydaktyczne, jak: liczbowe domina, patyczki, klocki Dienesa (zbiór klocków – figur geometrycznych różniących się: kolorem, grubością, wielkością), historyjki obrazkowe, zegary, gry planszowe, puzzle cyfrowo – obrazkowe, klocki do układania rytmów, klocki – układanki od największego do najmniejszego, itd.
Program edukacji matematycznej E. Gruszczyk – Kolczyńskiej ujmuje 12 kręgów
tematycznych, które należy realizować w podanej kolejności, uwzględniając stopniowanie trudności i prawidłowości rozwoju dziecka:
- Orientacja przestrzenna, czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i swobodnie rozmawiać o tym, co się wokół niego znajduje. Umiejętności te są przydatne w szkole na lekcjach matematyki i środowiska społeczno-przyrodniczego.
- Rytmy traktowane jako sposób rozwijania umiejętności skupiania uwagi na prawidłowościach i korzystania z nich w różnych sytuacjach. Jest to ważne przy nabywaniu umiejętności liczenia oraz dla zrozumienia sensu mierzenia.
- Kształtowanie umiejętności liczenia, a także dodawania i odejmowania obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów, przez liczenie na palcach aż do rachowania w pamięci.
- Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania. Celem jest tu dobre przygotowanie dziecka do zrozumienia pojęcia liczby naturalnej, które jest kształtowane na lekcjach matematyki w klasie pierwszej.
- Rozwijanie umiejętności mierzenia długości w zakresie dostępnym sześciolatkom. Jest to potrzebne w szkole, a także w życiu codziennym.
- Klasyfikacja, czyli wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych dzieciom do tworzenia pojęć. Jest to dobre wprowadzanie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach.
- Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych jest dalszym doskonaleniem umiejętności rachunkowych dzieci.
- Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia. Obejmuje także kształtowanie ważnych czynności umysłowych potrzebnych dzieciom do rozwiązywania zadań.
- Mierzenie płynów – to ćwiczenia, które pomogą dzieciom zrozumieć, że np. wody jest tyle samo, chociaż po przelaniu wydaje się jej więcej lub mniej. Doświadczenia te ułatwią dziecku zrozumieć sens mierzenia i rozwiązywanie zadań.
- Intuicje geometryczne, czyli kształtowanie pojęć geometrycznych w umysłach sześciolatków.
- Konstruowanie gier przez dzieci hartuje odporność emocjonalną i rozwija zdolności do wysiłku umysłowego. Jest to także dalsze ćwiczenie umiejętności rachunkowych dzieci.
- Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<, >, =,+,-). zgodnie z możliwościami sześciolatków, stanowi bezpośrednie przygotowanie dzieci do lekcji matematyki w szkole.